Rekolekcje kapłańskie - 33 dni - Dzień 19

Dzień 19. rekolekcji kapłańskich Oddanie33

Pod krzyżem – powszechne macierzyństwo łaski.

  • Z Ewangelii wg św. Jana:

„A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie” (J 19,25-27).

  • Z książki Macierzyńskie Serce Maryi o. Jacka Woronieckiego OP:

„Zbawiciel powołał nas do nowego życia, do którego – jak sam powiedział – mamy się na nowo narodzić. Co więcej, żąda On od nas, abyśmy się stali jako dzieci, bo inaczej do Królestwa Niebieskiego nie wejdziemy. Otóż i jedno, i drugie w porządku przyrodzonym wymaga udziału niewiasty – matki. Tylko ona może zrodzić do życia i nikt lepiej od niej nie potrafi wychować dziecięcia i utrwalić w nim tego wszystkiego, co w dorosłym ma pozostać z nastroju dziecięcego, a więc ufność, prawość i miłość. I w porządku przeto nadprzyrodzonym chciał Zbawiciel podobnego udziały niewiasty – matki, już nie osobnej dla każdego człowieka, ale jednej dla wszystkich. Ma Ona w tej dziedzinie łaski spełnić te funkcje, które każda matka spełnia w porządku przyrodzonym, a więc ma mieć udział w samym rodzeniu się życia nadprzyrodzonego łaski, a następnie i rozwoju tego życia w duszy aż do pełnego jej rozkwitu. Na tym polega owo macierzyństwo łaski, które przypisujemy Matce Najświętszej, wysnuwając je z Jej macierzyństwa boskiego i słów usłyszanych z wysokości krzyża. (…) Gdy więc przyszła chwila decydująca i gdy przeszedłszy za Synem drogę krzyżową, stanęła na Golgocie u stup krzyża, na którym On zawisł, Maryja już była przygotowana do objęcia tej roli Matki łaski Bożej, i Bóg czekał tylko na jeden jeszcze dowód wierności i oddania z Jej strony, aby publicznie oddać Jej macierzyńskiej opiece dusze wszystkich ludzi. Podobnie jak w chwili Zwiastowania uzależnił boskie macierzyństwo od pierwszego fiat, tak teraz uzależnił powszechne macierzyństwo łaski od drugiego fiat, od przyzwolenia na ofiarę, dokonywującą się na krzyżu, od połączenia z nią własnej ofiary zbolałego ponad wszystko, co możemy sobie wyobrazić, macierzyńskiego Serca (s. 112-114).

  • Z dziennika duchowego mnicha benedyktyńskiego: In Sinu Iesu. Kiedy Serce mówi do serca:

Wtorek, 6 marca 2012 r.

Jezus do kapłana:

† Moja Matka stale się tobą opiekuje. Jest twoją adwokatką i obrończynią. Trzyma cię blisko swojego matczynego Serca. W podobny sposób przygarnie wszystkich, których do ciebie poślę. Każdy będzie synem Maryi na wzór św. Jana, któremu powierzyłem z krzyża Moją Matkę, aby mogła go formować i pouczać o sekretach Mojego Serca, ukrytego wewnątrz Jej Serca – niczym w tabernakulum.

To od Niej Jan otrzymał Słowo życia, które stało się w jego Ewangelii światłem oświecającym cały świat oraz ogniem eucharystycznej miłości, rozgrzewającym wyziębnięte dusze. Wystawiaj się często na światło Moich słów z tej Ewangelii. Pozwalaj, by zapadały w twoją duszę i by w niej działały. Odkryjesz, że Ewangelia św. Jana, zaczerpnięta z Niepokalanego Serca Mojej Matki, zawiera w sobie moc wyciągania dusz z ciemności do światła i z cienia śmierci do blasku Mojej światłości (s. 318-319).

Czwartek, 14 kwietnia 2016 r.

Jezus do kapłana:

† Zawierz się całkowicie Mojej Matce i podnieś swe oczy ku Jej najczystszemu Obliczu. Ona jest Gwiazdą, którą umieściłem na ciemnym firmamencie, aby należący do Mnie nie stracili nadziei i nie zginęli podczas burzy, zagrażającej temu wszystkiemu, co uczyniłem i co uczynili Moi święci. Ci, którzy uciekają się do Mojej Niepokalanej Matki i kryją się pod płaszczem Jej opieki, zostaną uratowani w utrapieniach obecnego czasu, a gdy ustanie nawałnica, będą się radować, pełni pokoju, którego świat dać nie może (s. 378-379.).

Niedziela, 9 grudnia 2007 r.

Jezus do kapłana:

† Przyjaźń, którą ofiaruję kapłanom, jest odpowiedzią na ich trudności i pokusy, na problemy, które nękają tak wielu z nich, wikłając ich w grzechy. W dniu święceń kapłańskich Duch Święty wylewa na kapłana wszystkie swoje dary, wśród nich także wspaniały dar zdolności do życia w przyjaźni ze Mną i w intymności z Moją Najświętszą Matką. Tak niewielu Moich kapłanów przyjmuje ten dar i wykorzystuje go w drodze do świętości. To łaska św. Jana, o której już ci wcześniej wspomniałem: łaska przyjaźni ze Mną, z Moim Najświętszym Sercem, oraz czystej i intymnej zażyłości z Sercem Mojej Matki. Łaska, która była udzielona św. Janowi i św. Józefowi.

Niepokalane Serce Mojej Matki kocha wszystkich Moich kapłanów. Przyjmuje każdego jak własnego Syna i w każdym widzi przyjaciela Mojego Serca; przyjaciela wybranego przeze Mnie; przyjaciela, w którym chcę odnaleźć te przymioty, które odnalazłem w św. Janie. Oto rola Mojej Matki w uświęceniu kapłanów: prowadzi każdego kapłana, który Jej się ofiaruje, tak jak ty to uczyniłeś, w najgłębszą radość z przyjaźni z Moim Najświętszym Sercem (s.38-39).

Poniedziałek, 10 grudnia 2007 r.

Maryja do kapłana:

„Jestem Twoją Matką Nieustającej Pomocy i Pośredniczką Wszelkich Łask dla Moich ukochanych dzieci. Moje miłosierne oczy są zwrócone ku tobie. Moje Serce jest dla ciebie otwarte. Moje ręce są nieustannie wzniesione za ciebie w modlitwie, są nad tobą rozpostarte, by wylewać deszcz obfitych łask na ciebie i na tych, za których się modlisz.

Cieszę się, że chcesz naśladować Mojego syna, św. Jana, zapraszając Mnie do twojego domu, odsłaniając przede Mną każdy zakamarek twojego życia. W ten sposób pozwalasz Mi cię kształtować, a także pozwalasz Mi działać z tobą i przez ciebie. Moja obecność i Moje działanie objawiają się w łagodności, w pokoju i w miłosierdziu. Chcę, abyś upodobnił się do Mnie duchowo, tak jak mój Jezus był podobny do Mnie fizycznie. Jezus, patrząc na Mnie, widział doskonałe odbicie wszystkich przymiotów i cnót swojego Serca. Ja, patrząc na ciebie, chcę ujrzeć Moje Niepokalane Serce odzwierciedlone w twoim. Chcę ofiarować tobie i wszystkim Moim synom kapłanom cnoty Mojego Serca. Zawierzając się Mi, sprawiasz, że staje się to możliwe. Proces twojej przemiany już się rozpoczął.

Mój Syn dał mi władzę oddziaływania na serca Jego kapłanów. Przemienię, oczyszczę i uświęcę serce każdego, który Mi się zawierzy. Do Mnie należy przemiana dusz kapłanów, ich oczyszczenie i przygotowanie ich do tego, by mogli rozmawiać z Moim Synem, a przez Niego z Ojcem i z Duchem Świętym. Właśnie dlatego nazywają Mnie Porta Caeli, Bramą Niebios” (s. 39-40.).